Shvatanje i tumačenje ljudskih prava, onako kako ih određuje Univerzalna dekalaracija o ljudskim pravima usvojena od strane Generalne skupštine Ujedinjenih nacija pre 62 godine, menja se sa razvojem ljudskog društva i to po pravilu proširivanjem njihovog obima, sadržine, te uspostavljanjem mehanizama za njihovu zaštitu. Pravni okvir za zaštitu i unapređenje ljudskih prava stalno se širi i usavršava kao što se usvršavavaju i institucije koje se staraju o zaštiti ljudskih prava, a njihov broj se uvećava ustanovljavanjem novih.

Polazeći od pravnog okvira kao jednog od osnovnih preduslova za zaštitu i unapređenje ljudskih prava, 2010. godinu obeležila su prva iskustva primene Zakona o zabrani diskriminacije, Zakona o ravnopravnosti polova, Zakona o nacionalnim savetima nacionalnih manjina, i uspostavljanje nove institucije – Poverenika za zaštitu ravnopravnosti.
Ombudsman i njegovih pet zamenika posvetili su mnogo pažnje pre svega, postupanju po predstavkama građana, koje su se odnosile na rad pokrajinskih i opštinskih odnosno gradskih organa, kao i na rad ustanova i institucija osnovanih od strane pokrajine ili opštine, što je dokumentovano u Izveštaju Pokrajinskog ombudsmana za 2009. godinu podnetom Skupštini APV.
U oblasti zaštite prava nacionalnih manjina, 2010. godinu obeležili su prvi izbori za nacionalne savete nacionalnih manjina prema izbornom postupku predviđenom Zakonom o nacionalnim savetima nacionalnih manjina usvojenim 2009. godine, te konstituisanje novih nacionalnih saveta. Ovi izbori su značajni pre svega zbog toga što su pripadnici nacionalnih manjina svoje nacionalne savete prvi put birali na neposrednim izborima. Činjenica da većina novoformiranih nacionalnih saveta svoje sedište ima na teritoriji AP Vojvodine predstavlja veliku odgovornost za sve pokrajinske organe koji se bave pitanjima nacionalnih manjina, a naročito zaštitom i unapređenjem njihovih prava. Institucija Pokrajinskog ombudsmana je u ovoj oblasti tokom 2010. godine rešavala po izvesnom broju predstavki koje su se odnosile na nepoštovanje odredbi Zakona o nacionalnim savetima nacionalnih manjina od strane nekih jedinica lokalne samouprave, u postupcima izbora članova školskih odbora i direktora škola. Pored rada na predstavkama, na inicijativu zamenika za zaštitu prava nacionalnih manjina sprovedeno je i istraživanje o medijima koji izveštavaju na jezicima manjinskih zajednica u Vojvodini, a izveštaj sačinjen na osnovu rezultata ovog istraživanja, u skladu sa Pokrajinskom skupštinskom odlukom, podnet je Skupštini APV.
U oblasti zaštite i unapređenja prava deteta 2010. godina protekla je u znaku realizacije ideje da svako dete, pa i ono koje zbog teškoća u učenju, smetnji u razvoju, smanjenih telesnih ili intelektualnih sposobnosti, ili življenja u socijalno nestimulativnoj sredini ima potrebu za dodatnom podrškom u obrazovanju i vaspitanju, tokom formalnog obrazovanja stekne saznanja koja će ga osposobiti za što veći stepen samostalnosti i uključenosti u život zajednice. Zamenica ombudsmana zadužena za zaštitu prava deteta nadgledala je praksu i pratila ostvarivanje prava deteta savetujući nadležne organe u vezi sa primenom propisa koji se odnose na zaštitu prava deteta, primajući i ispitujući predstavke koje se odnose na kršenje prava deteta, organizujući i učestvujući na raznim tematskim događajima u ovoj oblasti, te saradnjom i sa drugim ombudsmanima u zemlji i inostranstvu.
U oblasti zaštite prava po osnovu ravnopravnosti polova zamenica ombudsmana zadužena za ovu oblast radila je na prikupljanju informacija o primeni zakona i drugih propisa u vezi sa ravnopravnošću polova i zabranom diskriminacije, pratila ostvarivanje principa ravnopravnosti polova u različitim oblastima društvenog života, davala savete u vezi sa primenom propisa koji se odnose na ravnopravnost polova. Uz primanje i ispitivanje predstavki koje se odnose na direktnu ili indirektnu diskriminaciju s obzirom na pol, organizovala je i učestvovala u velikom broju skupova, kampanja i inicijativa u vezi sa ovom oblašću ljudskih prava, inicirajući i podstičući obrazovanje za poštovanje ravnopravnosti polova u svim oblastima društvenog života
Iako su se u oblasti rodne ravnopravnosti građani/ke instituciji Pokrajinskog ombudsmana tokom 2010. godine žalili na povrede njihovih prava po osnovu pola, niko od njih se nije pozvao na Zakon o ravnopravnosti polova. Verujemo da će aktivnosti usmerene ka doslednijoj institucionalnoj primeni načela jednakih mogućnosti, promovisanju nediskriminatornog ponašanja i poštovanju ravnopravnosti na osnovu pola dovesti do toga da će sledeće godine institucije poput zaštitnika građana, odnosno ombudsmana i Poverenika za zaštitu ravnopravnosti dobijati više pritužbi građana/ki na slučajeve diskriminacije pozivajući se na Zakon o ravnopravnosti polova, odnosno na Zakon o zabrani diskriminacije.
Zamenici pokrajinskog ombudsmana za opšte nadležnosti rešavali su o najvećem broju predstavki građana/ki, koji su se žalili na rad organizacija i javnih službi koje vrše upravna i javna ovlašćenja, a čiji je osnivač Pokrajina ili opština odnosno grad. U ovoj oblasti najviše je pritužbi na rad opštinskih i pokrajinskih organa uprave u oblasti urbanizma, penzijskog i invalidskog osiguranja, zdravstvenog osiguranja i zapošljavanja. Najviše podnosilaca predstavki su starije osobe, osobe sa invaliditetom, lica smeštena u socijalne i zdravstvene ustanove, izbegla i raseljena lica, te lica lišena slobode. Posebna pažnja posvećena je posećivanju okružnih zatvora, pritvorskih jedinica, kaznenopopravnih zavoda, gerontoloških centara, te domova za smeštaj duševno obolelih lica. O stanju u ovim institucijama i životu njihovih stanara, javnost je u više navrata detaljno informisana.
Obeležavajući Međunarodni dan ljudskih prava Pokrajinski ombudsman podseća je rad na razvoju kulture ljudskih prava i njihovoj zaštiti neprekidni proces koji treba negovati i prilagođavati specifičnim društveno-istorijskim, kulturološkim, ekonomskim i drugim okolnostima. Pored postojećeg institucionalnog i pravnog okvira, lično zalaganje građana/ki kao nosilaca individualnih ili kolektivnih ljudskih prava u njihovom ostvarivanju, uz aktivan i odgovoran stav prema sopstvenim pravima, jednako je značajno kao i napori koje državne institucije čine u oblasti institucionalne zaštite i unapređenja ljudskih prava.