SREMSKA MITROVICA. Sve do pre 26 godina Noćajci nisu imali svoju crkvu i odlazili su u Salaš Noćajski, tamo su obavljali venčanja, krštenja, išli na službe, ali zahvaljujući porodici Pačinski to se promenilo 1997. godine.
Noćaj se nalazi u severnom delu Mačve, po crkvenoj podeli pripada Šabačkoj eparhiji, a po građanskoj podeli pripada opštini Sremska Mitrovica.
Po nekim zapisima prvobitna crkva koja je postojala u Noćaju bila je sa samog početka 19. veka, od 1804. do 1809. godine i bila je posvećena Svetoj Trojici, odnosno silasku Svetog Duha na apostole. Ta crkva je srušena, ali je upravo zbog nje seoska slava, odnosno preslava Noćajaca Sveta Trojica.
Sadašnja crkva nosi naziv Svetih apostola Petra i Pavla. Izgrađena je za samo nekoliko meseci 1997. godine. Kamen temeljac je položen 24. maja na dan Svetog Kirila i Metodija, a sama gradnja je završena novembra iste godine.
Crkva u Noćaju izgrađena je zahvaljujući porodici Branislava Pačirski koji se kao dete zajedno sa svojim roditeljima iz Vojvodine preselio u Noćaj. Posle rata Branislav je otišao u Nemačku, a zatim i u Ameriku, da bi godinama kasnije hteo da se kroz izgradnju crkve oduži svom selu. Njegov sin se zvao Petar, a na osnovu ktitorskog prava njegova želja je ispunjena, a to je da crkva slavi Svete apostole Petra i Pavla 12. jula.
Crkva osveštana arhijerejskim osvećenjem 1998. godine, baš na dan hramovne slave.
Za razliku od većine crkava na teritoriji Vojvodine koje su rađene u baroknom stilu crkva u Noćaju je rađena u vizantijskom stilu, taj stil odlukuju dve izražene kupole, kao i realističnije freskopisanje.
Za Vojvodinu je karakterističan barokni stil i to još iz doba Marije Terezije, tamo su gledali da kada se dižu pravoslavne svetinje one budu u stilu u kom su rađene rimokatolički hramovi. To nije slučaj sa crkvom u Noćaju, ona je u vizantijskom stilu koji između ostalog karakteristše realistično prikazivanje svetaca na freskama, one su verodostojnije, jer ikonopisac naslikao svece baš onako kako su oni izgledali. Crkveno freskopisanje je obavljeno tokom 2001. i 2002. godine. Većinu radova je izveo čuveni slikar Marunić, a priveo ih kraju Miodrag Šumarac. Ikonostas u crkvi je takođe urađen u vizantijskom stilu i to je rad Tarlanovića iz Mačvanskog Prnjavora.
Svoje mesto u hramu dobila je i porodica Pačinski zahvaljujući kojoj je crkva izgrađena. Na žalost svi članovi te porodice su preminuli, Branislav je preminuo 2001. godine, njegov sin Petar, koji se nije ženio i nije imao dece, umro je godinu dana kasnije, a prošle godine u oktobru mesecu preminula je i ktitorka Katarina Pačirski.
Kao uspomena na porodicu Pačirski, čija loza se na žalost nije produžila, i činjenicu da su oni gradili ovu crkvu, napravljena je takozvana ktitorkska kompozicija koja se nalazi odmah na ulasku u crkvu na zidu sa leve strane. Tu je naslikana porodica Pačinski koja hram drži u rukama i prinosi ga apostolima Petru i Pavlu, jer svaka crkva ili molitveni objekat se radi ne u slavu ljudi nego u slavu božiju.
